99 λέξεις: Η δημιουργία ενός κράματος συνειρμικής γραφής με βαθυστόχαστες λέξεις που πηγάζουν από άτομο «αιχμηρά» μορφωμένο, απαιτούν σκληρή πειθαρχία, συναίσθημα και θάρρος. Κείμενα σφιχτά δεμένα και σπασμένα, σκέψεις αφηρημένες και συγκεκριμένες, κριτική στον κόσμο και στον εαυτό, στις έννοιες και πράξεις όλων μας. Κανένα από τα παραπάνω δίπολα και όλα μαζί. Ένιωσα έναν καταιγισμό λεπτότατων λεπτομερειών, καθώς μελετούσα, καθώς γευόμουν τις αποκαλύψεις. Κείμενα έξυπνα, με πικάντικο χιούμορ, ερωτισμό, απορία και πρόκληση για το μυαλό του αναγνώστη. Εμένα οι Ψίθυροι ακούστηκαν δυνατά μέσα μου, σαν να μου εκμυστηρεύτηκαν ένα μυστικό που έπρεπε να κρατήσω κρυφό, και τώρα το μοιράζομαι, χωρίς τύψεις.
Αγαπημένο απόσπασμα:
[...] Η αξιοπρέπεια είναι αθόρυβη αλλά κερδίζει τις εντυπώσεις. Τα πρέπει έχουν αξία! Να τα υπακούμε και να τα αξιοποιούμε, να τους προσδίδουμε τη δέουσα τιμή. Άξιο-πρέπεια... Τι δουλική λέξη, υποδηλώνει υπεροχή, ευγένεια, αξία, ανωτερότητα. Άξια κατρακύλας, Καταπέφτω, παραδίνομαι στην Αναξιο-πρέπεια... Λέξη υποταγής πλήρους στην απαξία των πρέπει...Απαντώ αξιοπρεπώς, Δεν γινόταν αλλιώς, έχω ένα επίπεδο γνώσεων, ηθικής, αξιοπρέπειας... Γαμώτο μου, σου... μας Ωχ πώς αγαπώ αυτή τη θεία Μουσική, πώς δεν αγαπώ τα χρόνια που πήγαν χαμένα... που δεν είχα εσένα κι εσύ εμένα...