Οι πρόσφυγες συνήθως αναφέρονται ως σύνολο ταλαιπωρημένων ανθρώπων, σπάνια ως μονάδες. Η ιστορία αυτή διαφοροποιείται. Ένα παιδί από το Αφγανιστάν, η μητέρα του και ο συνοδός τους ταξιδεύουν με κάθε κόστος δυτικά. Το παιδί έχει μπει στο στόχαστρο ελληνικών αρχών και πρακτόρων, αποσκοπώντας στην επαναφορά του στο Αφγανιστάν. Παράλληλα παρακολουθούμε την ιστορία ενός άντρα που είχε μπλέξει με νεοναζί και η ζωή του τελικά άλλαξε εντελώς. Εσκεμμένα φωτίζονται φιγούρες τρομακτικές. Κατηγορίες ανθρώπων που πασχίζουν να ζήσουν, να αλλάξουν, να φροντίσουν τους αδύναμους. Αυτοί κερδίζουν και ας πονούν. Η ιστορία καταλήγει χωρίς «τέλος»· ο αγώνας για ζωή παρατείνεται επ’ άπειρον.
Αγαπημένο απόσπασμα:
Η Σαΐντα έμεινε για λίγο μόνη, να παρατηρεί τον ουρανό και το αμυδρό φως του φεγγαριού που περνούσε μέσα από τα σύννεφα. Είχε βραδιάσει για τα καλά, και στον καταυλισμό κυριαρχούσε μια υποτυπώδης ησυχία. Οι περισσότεροι κοιμούνταν ή τουλάχιστον προσπαθούσαν να κοιμηθούν μέσα στις ταλαιπωρημένες σκηνές τους. Συλλογίστηκε πάνω στο ταξίδι της και στο πώς είχε παρατήσει τη ζωή της πίσω στο Αφγανιστάν, ρισκάροντας τα πάντα για να βρεθεί εκεί. Αν δεν είχε κάνει τίποτα, θα ήταν ακόμα στη σκηνή με τις γυναίκες τους Ισκαντέρ, προστατευμένη από το κρύο και τις κακουχίες και καλοταϊσμένη. Θα έπρεπε να ανεχτεί τη βία του «απεσταλμένου του Θεού» βέβαια, αλλά ήταν ένα τίμημα που ενδεχομένως να έπρεπε να είχε υπομείνει τελικά προκειμένου να διατηρήσει την ασφάλειά της και τη ζεστασιά της και να μη ζει σαν κυνηγημένο ζώο. «Έτσι δεν είναι;» σκέφτηκε. Το έλεγαν και κάποιοι στίχοι του «Ιερού Βιβλίου»: «Η σκληρότητα του Θεού είναι απόδειξη της αγάπης του». «Όχι» είπε στον εαυτό της. Αν γυρνούσε ο χρόνος πίσω και ήξερε πως θα περνούσε όλα αυτά που είχε περάσει, και πάλι την ίδια απόφαση θα έπαιρνε. Και πάλι θα έκανε τα πάντα για να δραπετεύσει, είτε με τη βοήθεια του Αμίρ, είτε με τη βοήθεια κάποιου άλλου. είτε ακόμα και μόνη της. Δεν είχε μετανιώσει για τίποτα, και ήταν έτοιμη να θυσιάσει τη ζωή τη δική της και του παιδιού της στη προσπάθειά της να κερδίσει την ελευθερία. Ακόμα κι αν γύριζε ο χρόνος πίσω, πάλι τα ίδια θα έκανε.