Υπάρχουν παράλληλοι κόσμοι. Κόσμοι που, ενώ ζούμε στον δικό μας, επιδρούν πάνω μας, καθώς έχουμε μια θέση εκεί ακούσια. Η Κάτια με πολλά ερωτήματα μετά τη συνάντησή της με το Άρη, τον ακολουθεί πιστά. Βρέθηκε ξαφνικά μέσα σε μια μάχη, χωρίς να της δοθεί η δυνατότητα να επιλέξει στρατόπεδο. Σχεδόν αγνοεί τις δυνάμεις της. Μέχρι τη στιγμή που θα καταλάβει την αξία της και θα ελέγξει το παιχνίδι αψηφώντας κάθε κόστος. Μέσα από πρωτότυπα σκηνικά, δυνατές συγκρούσεις, ανθρώπινα συναισθήματα σε θεϊκές φιγούρες συντίθεται μια περιπέτεια φαντασίας που μπαινοβγαίνει στον κόσμο μας με φυσικότητα ζηλευτή· και είναι μόνο η αρχή...
Αγαπημένο απόσπασμα:
Η Κάτια έμεινε μόνη με τον Σεθ. Τον πλησίασε και του έβρεξε τα χείλη με νέκταρ. Του χάιδεψε τα μαλλιά πάνω από το μέτωπο και του είπε: «Είσαι πρίγκιπας, Σεθ, είσαι ο πιο δυνατός. Θα το νικήσουμε. Μαζί». Και τον φίλης στην άκρη των χειλιών του, ενώ την ίδια ακριβώς στιγμή ο Σεθ έκανε μια σπασμωδική ακούσια κίνηση και τινάχτηκε ολόκληρος. Ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια της Κάτιας και προσγειώθηκε σε μια μικρή πληγή στο μάγουλο του Σεθ. Μόλις η Κάτια πήγε να το σκουπίσει, η πληγή εξαφανίστηκε. Η Κάτια νόμιζε πως το φαντάστηκε όλο αυτό. Λίγο η κούραση, λίγο η στεναχώρια, δεν ήταν κι αυτή πολύ καλά. Παίρνοντας όμως το δάκρυ από το άλλο μάγουλό της και βάζοντάς το πάνω σε μια άλλη μικρή πληγή, είδε ότι όντως αυτή αμέσως επουλώθηκε. Δεν ήξερε πώς και γιατί συνέβαινε αυτό. Ήταν όμως πολύ χαρούμενη που μπορούσε να το κάνει. Τότε, όλη η πίεση που κρατούσε μέσα της ξέσπασε και γέμισε τα μάτια της με δάκρυα χαράς. Δεν άφησε να πάει κανένα δάκρυ χαμένο. Ξεκινώντας από τις πιο σοβαρές πληγές και κλαίγοντας για ώρες, κατάφερε να επουλώσει τις περισσότερες από αυτές σε ικανοποιητικό βαθμό. Συνέχιζε να βρέχει τα χείλη του Σεθ με νέκταρ, θα τον βοηθούσε να δυναμώσει. Ώσπου ένιωσε απίστευτη εξάντληση και αποκοιμήθηκε στην καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι, κρατώντας του το χέρι. Είχε ήδη νυχτώσει.